Emin Değilim

Dışa yansımayan imanımın,

Beni düzeltmeyen ve kötülüklerden uzaklaştırmayan namazımın,

Yılda bir kez tuttuğum orucumun, 

İşime ve çevreme güzelce yansıtamadığım ahlakımın, 

Akşam sabah ayet ve hadis paylaşımımın,

Her cuma gönderdiğim cuma mesajımın, 

Benim gibi düşünmeyen insanlara önyargılı bakışımın, 

Etrafıma ve çevreme güven veremeyişimin, 

Denenmemiş dürüstlüğümle mangalda kül bırakmayan dürüstlüğümün,

Aklımı kiraya vermemin, 

Tarafgirlik yapmamın, 

İşimi düzgün yapmamanın, 

Aşk derecesinde birilerini kurtarıcı diye sevmemin, birilerinden nefret etmemin,

Aşırı saldırma ve savunmacı refleksimin, 

Sevdiklerimin hatalarını göremeyecek kadar kör olmuş gözlerimin, onlara yapılacak en küçük bir eleştiriye dahi tahammül edemeyişimin,

Birçok acı gerçeklere göz yumarak kafamı kuma gömüp her şeyi güllük gülistan gösteren tavrımın,

Her şeye bir mazeret ve gerekçe üreterek gerçeklerle yüzleşmeyen aklımın, 

Köşe başlarını tutarak bir şeyler daha güzel olsun diye öneri getiren, eleştirenleri düşman belleyen izanımın,

Sevdiklerimin kokuşmuşluğunu görmeyen beynimin,

Tüm işim sosyal medyadan birilerine parmak sallamak olan ellerimin,

Tüm olup bitenlerde ve yanlışlıklarda acaba benim de bunda payım olabilir mi diye sorgulamayan düşüncemin,

Benim gibi düşünmeyenlerle iletişim kurarak onları ikna etme yerine hakaretin bin bir türünü yapan ağzımın ve kalemimin,

Söylem ve eylem çelişkimin,

Milli ve manevi değerlerin içini doldurmadan onları sloganlaştırmamın,

Tüm insanların derdiyle uğraşmayan zihin ve bedenimin,

Ele telkin verirken yuttuğum salkımın,

Beni ahlaklaştırmayan Müslümanlığımın,

Olgu ve tespitlere değil de algılara teslim olmuşluğumun,

Ve daha nice eylemimin beni cennete götüreceğinden emin değilim. Üzgünüm.