Anneciğim
ve babacığım!
Biliyorum
ikiniz de evlenirken bir müddet sonra ayrılırız diye bir araya gelmediniz. Bir
yastıkta kocamak için evliliğinizi birleştirdiniz.
Evlenirken
sizi kimse zorlamadı, kimse size nikah masasında imzalayın diye silah dayamadı.
Sevinç içerisinde birbirinize evet dediniz.
Evlendikten
sonra ben ve kardeşim dünyaya geldi. Biz doğmadan önce bize doğal olarak
"Yavrum! Doğmak istiyor musunuz" diye de sormadınız.
Şimdi
siz kalkmış "Şiddetli geçimsizlik" iddiasıyla ayrılmaya
kalkıyorsunuz. Nasıl evlenirken evlenmek hakkınız ise ayrılırken de ayrılma
hakkınız var. Buna bir diyeceğim yok. Buna saygı duyuyorum. Zira hayat sizin
hayatınız. Zorla güzellik olmaz.
Belli
etmesem de size kırgın ve kızgınım. Kolay kolay da affedeceğimi sanmıyorum.
Çünkü bireysel kararınızla evlendiniz ve sayenizde ben ve kardeşim de dünyaya
teşrif etmiş olduk. Vara gelmez olaydık. Siz olmayınca bizim ağzımızın tadı
kalacak mı? Siz birbirinize yabancı olduktan sonra biz ne olacağız? Bizi
dünyaya getirirken sormadığınız gibi ayrılırken de bize sormuyorsunuz.
Velayeti
annemin veya babamın alması, bizi yedirip içirmeniz, okutmanız atalık mıdır?
Sahi bu mu atalık? Her şey maddiyat mı? Bizim hiç duygularımız yok mu? Bizi
boynu bükük bırakmaya ne hakkınız var? Kardeşimle ben, dünyaya gelmeden önce
evliliği bitirirsiniz. Buna eyvallah derim. Biz olduktan sonra sizin
"anlaşamıyoruz" diye ayrılma gibi bir lüksünüz ve hakkınız olabilir
mi?
Bir
aile olmayı bize çok gördünüz. Ben hayatım boyunca anne, bana deyip peşinizden
mi koşacağım? Kendi hayatınızı karartırken bizim hayatımızı karartmaya hakkınız
var mı? Kendinizi düşündüğünüz kadar bizi niye düşünmüyorsunuz? Siz kendinize
mi Müslümansınız? Siz şehvetinizin esiri olurken ben niye bu oyunun kuklası
olayım?
Temenni
etmiyorum. Zira atamızsınız. Ölseniz öksüz ve yetim kalsak annesizlik ve
babasızlık zor olsa da kaderin bir cilvesi, demek ki böyle imtihan olacağız
der, hayata tutunmaya çalışırız. Ya şimdi? Birbirinize karşı biriniz Filistin,
diğeriniz İsrail iken bizim yüzümüz gülecek mi?
Çocuğunuz
olarak sizi sorgulamak haddim değil, nasihat hiç veremem. Zira ateş düştüğü
yeri yakar. Ama bu yaptığınız iş değil. Yol yakınken vazgeçin bu sevdanızdan.
Bir ve beraber olun, aile olun aile! Sizden bir ve beraber olmanız dışında başka
bir şey istemiyorum.
Evladınız
* 06/11/2019 tarihinde Anadolu'da Bugün gazetesinde yayımlanmıştır.
Yorumlar
Yorum Gönder