Hepimizin korkulu rüyası ölmektir. Bundan dolayı hiçbirimiz ölmek, o tabutun içine girmek, mezara gömülmek istemez. Aklımıza bile getirmeyiz ölümü. Çünkü ölümün yüzü soğuk. Ama korkunun ecele faydası yok. Zira her birimiz faniyiz. Ölümden kaçış yok. İstemesek de başımıza gelecek.
Size ölmeden öldüm ve tabutun içine girdim desem inanır mısınız? Girdim ve hiç kimseye tavsiye etmem. Zira ölümü iliklerime kadar hissettim.
Beni gecenin bir sularında aldılar içeriye. Önce iç çamaşırım hariç üzerindeki her şeyi çıkarttılar. Ardından üzerime lacivert bir elbise giydirdiler. "Şuraya sırt üstü yat, ellerini vücuduna paralel uzat ve hiç kıpırdama, hareket etme" dediler. Denileni yaptım. Az sonra bana eşlik eden görevli çekip gitti.
Makinenin çalışmasıyla birlikte beni bir güç başım tarafına çekti. Üzerimi tabuta benzer bir görüntü kapladı. Elimi kaldırsam dokunacağım. Ama hareket etmem yasak. Bana hareket yasak ama tabutun içindeki beni makine bir öne, bir arkaya getirdi götürdü. Ara ara gaipten gelir gibi garip sesler gelmeye başladı. Kah korna sesine benzer bir ses, kah alarma benzer bir ses geldi geldi, gitti. Sonra kendisini görmediğim ama onun beni izlediğini hissettiğim biri "Derin bir nefes al. Nefes almaya devam et. Şimdi nefesini tut" dedi ara ara bana.
Ortam aydınlıktı ama korkuttu beni. 30-45 dakika kadar sürdü işkencem. Az sonra ses kesildi, görevli kapıyı açtı. Yanıma geldi. Kolumdan tutup tabutun içinden çıkardı beni. Ayağa kalkınca düşmemek için sendeledim. Terlemişim bir iyi. Çıkıp üzerimi giyindim. Yavaş yavaş çıktım oradan.
Girip çıktığım yer MR adı verilen ve Türkçede emar diye okunan aygıtmış. Nedense ilk defa içine girdiğim bu aygıtın görüntüsü, ortamı bana öldükten sonra içine gireceğimiz tabutu hatırlattı. Teşbihte hata olmaz. Ölmeden tabuta girdim anlayacağınız. Ölmeden önce ölümü hatırlamak isterseniz, nasıl bir şey ki diye merak ederseniz MR çektirin derim. Ölmeden önce ölmüş gibi çektiriyor zira.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder