Her konuda ifrat ve tefritteyiz. Biz ne zaman vasat bir toplum olacağız?
◆ 80 öncesi sağ sol davasından birbirimizi öldürdük, bu gün
sarmaş dolaşız.
◆ Dün birileriyle ölümüne dost olduk, bu gün ise kanlı bıçaklı
olduk.
◆ Her zaman sevdik mi ölümüne sevdik, nefret ettik mi ölümüne
nefret ettik.
◆ Suç bireyseldir deriz, Ama suçlamada toptancı davranırız.
(Askerde Kayserili bir komutandan dayak yemişizdir. Tüm Kayserililer'den nefret
ederiz. Bir meslek erbabı ile bir sorun yaşarız tüm o meslektekilerden nefret
ederiz.)
◆ Bir kaç kişi suç işler, suçluya ceza vermektense cezayı
genelleştiririz. (Askerde bir kaç erat suç işler, tüm erata hafta sonu cezası
veririz. Bir kaç yöneticimiz yetersizdir, suç işlemiştir, tümünün görevine son
veririz....)
◆ İftira, gıybet, dedikodu... günahtır, "beraati zimmet asıldır" deriz,
niyet okuyarak insanları yaftalarız.
◆ İnsanları yargılamadan yargısız infaz yaparız sonra
"pardon" der, salıveririz.
◆ Her kesim kendinden başka iyi insan tanımaz, hep ülkeyi
diğerinden kurtarmaya ve korumaya çalışır. (Halbuki hepimiz tencere-kapak
gibiyiz: Üzümü çifter çıfter yeriz.)
◆ İnsan eşrefi mahlukattır deriz, onurunu ve haysiyetini yok
etmek için her yolu deneriz.
◆ İnsanlar bir tarağın dişleri gibidir, eşittir deriz, nerede
bir araya gelmiş insan topluluğu varsa üzerlerine basarak yukarı çıkmaya
çalışırız. (Tüm cemaat, grup, STK, iktidar-muhalefet, her türlü yönetimde
hiyerarşi vardır. Altta samimileri çalışacak üstte birileri keyif çatacak.
İstisnalar kaideyi bozmaz…)
◆ Kendimizi dünyanın en akıllı insanı olarak görürüz ama
aklımızı birilerine kiraya verdiğimizin farkına bile varamayız.
◆ Meclise giderken milletin vekili olacağım deriz, her
şeyimizle liderimize teslim oluruz.
◆ Dün doktorlara "Hastalığım nedir" diyemezken bugün
doktora "Senin maaşını ben veriyorum" diyerek ajite edip dövme yoluna
gidiyoruz.
◆ Dün "Hocanın vurduğu yerde gül biter, dayak cennetten
çıkmadır" derken bugün, çocuğuma yan bakan kuşun yuvasını yıkarım demeye
başladık.
◆ Her türlü şiddete karşıyız ama bütün işlerimizi şiddete
başvurarak çözeriz.
◆ Başkasını diktatör olarak değerlendiririz ama kendimiz
bulunduğumuz makamda ya da görevde herkesten tam itaat bekleriz, gerekirse
terör estiririz.
◆ Sevmediğimiz insanı alt edemiyorsak onun düşmanının safına
geçiyoruz öç almak için.
◆ Dün tüm kurumların dışarıya karşı gizemli yönleri varken
hepsini kaldırdık, şeffaflaştırdık. ( Vali ne karışır, sendikamın kararı var,
okul bir şey yapamaz, hakim ceza veremez gibi...)
◆ Dün kötü ve iyi olanda bazen birleşebiliyorduk. Bu gün her
konuda ayrıştık. Teröre bile terör diyemiyoruz.
◆ Siyasilerimiz dün milli meselelerde dışarıya karşı ortak
bildiri yayınlarlar, birlikte hareket ederlerdi. Şimdi sanırsın ki başka başka
ülkelerin siyasileri.
◆ Dün ortak kültür, örf, adet gibi değer yargılarımız vardı
bugün ise tam 72 millet olduk.
◆ Herkes her şeyden şikayetçi, şikayetçi olmadığımız tek kişi
kendimiziz.
Unutulmamalı ki, şikayet ettiğimiz hiçbir şeyde
suçlu tek taraf değildir. Hepsinde az veya çok payımız vardır. Birimiz pay isek
diğerimiz paydadır.
Hiç orta ümmet olamadık
vesselam: Ne dün ne bugün. Bu gidişle ne de yarın…
07/03/2016 tarihinde Kahsa Söz Gazetesinde yayımlanmıştır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder