İhale etmeyi seviyoruz vesselam!

Son yıllarda toplum olarak her şeyimizi ihale etmeyi alışkanlık haline getirdik. Eleman mı taşınacak? Hemen bir taşıma şirketini buluyoruz, misafir mi ağırlamak istiyoruz? Soluğu lokantalarda alıyoruz, inşaat mı yaptıracağız? Bir müteahhidin kapısını çalıyoruz, bina ve iş yerimizin temizliğini mi yaptıracağız? Bir temizlik şirketi ile anlaşıyoruz, evimizin yıllık ve bayram temizliğini mi yapmak istiyoruz? Eve temizlikçi kadın çağırıyoruz, evin halılarını mı yıkamak istiyoruz? Hemen telefona sarılıp halı yıkama şirketini çağırıyoruz.

Her şeyi ihale etme furyasına askeriyemizde katıldı. Er ve erbaşların yemeklerini yemek şirketine verir oldu. Ne zamandır askeriyenin yemek işleri yemek şirketine verilir oldu? Bilmem. Askeriyenin yemeklerinin de ihale edildiğini geçen ay Manisa’da bir kışlada 1046 askerin  yedikleri yemekten dolayı zehirlendiğini duyunca anladık. Bugün yine ajanslara düşen haberlere göre yine Manisa’da 500 askerimiz zehirlenmiş. Ardı arkasına üstelik aynı ilde vatani görevini yapan eratın zehirlendiği haberini duyunca ister istemez insan ‘Ne oluyor’ demeye başlıyor. Gerçekten ne oluyor? Bu konunun iyice irdelenmesi gerekir. Sonuçta kim suçlu olursa olsun hatta yemek şirketinin hiçbir kusuru olmasa bile askeriye gibi stratejik öneme sahip kurumların yemek işleri başkasına ihale edilecek kadar basit bir olay değildir. Sanki askeriye eleman sıkıntısı çekiyor gibi başkasına ihale etme işi de nereden çıktı? Bu milletin erkekleri vatani görev sırası geldiği zaman kimi aşçı, kimi bulaşıkçı, kimi aşçı yardımcısı olarak askeriyede  sırasıyla bir hizmet ifa etmiştir. Kimse de bundan gocunmamıştır. Dışarıdan olsa olsa bir iki sivil aşçı ihdas edilmiştir. Hiç iş yapmadım diyen masalara servis açmış, patates soymuştur. 1993 yılında vatani görevimi yapmak için gittiğim Burdur’da bedelli bir er olmama rağmen bulaşık yıkadım, masalara servis açtım. Seve seve yaptım bu işi. Ne oldu şimdi askeriyede er sıkıntısı mı çekiliyor, ya da mevcut asker biz yemek yapmayız, patates soymayız diye isyanlara mı oynadı da yemek işleri ihale edilir oldu? Üstelik askeriyenin içerisinde yapılan yemekler komutan tarafından tadılmadan, denetlenmeden erata yedirilmezdi. Gerçekten ne oldu da askeriyemiz bizim sivil hayatta lükse düşkünlüğümüzden ve tembelliğimizden, rahatımızdan ödün vermediğimizden dolayı her şeyimizi ihale ettiğimiz gibi askeriye de bu ihale etme kervanına katıldı? Acaba amaç, askeriyenin bulunduğu illerdeki yemek firmalarına iş bulmak, onların cebini doldurmak mıdır? Yetkililerin buna cevap vermesinde fayda vardır.

Askere gönderdiğimiz çocuklarımızın teröre maruz kalıp şehit olmalarına alıştık. Çünkü vatani görevlerini yapıyorlar ve biz onlar sayesinde sıcak yataklarımızda rahat uyuyabiliyoruz. Ama askerlerimizin yemek şirketlerinin yemeklerinden dolayı pisipisine ölmelerine gönlümüz asla razı değildir. Umarım bu zehirlenme kasti değildir, kusur ve ihmalden kaynaklanır. İhmali bulunanlar gerekli cezayı alırlar. Ya bir de kasti bir durum varsa işte o zaman bunun hesabını millet o yetkililere sorar. Çünkü aynı yerde ikinci defa meydana gelen zehirlenme basite alınacak bir olay değildir. Orada uçan kuştan koruduğumuz çocuklarımız vardır. Oradaki görevlilerin emanetindedir. Bu işler savsaklamaya gelmez, mutlaka inceden inceye incelenip soruşturulmalıdır. Suçu tespit edilenlere en ağır ceza verilmelidir. Bununla da yetinilmeyip eratın yemeği dışarıdan yemek şirketlerine ihale edilmiş ne kadar askeriye kurumu varsa tez elden ihaleler tek taraflı feshedilmelidir. Yemekler önceki yıllarda olduğu gibi sivil aşçı nezaretinde kendi eratımız tarafından yapılmalıdır.

Girişte verdiğim örneklerde görüldüğü gibi devlet her şeyini ihale ede ede vatandaş da işin kolaycılığına kaçar oldu. Amma rahatına düşkün bir millet olduk. Hep başkalarına yüklü miktarlarda paralar vererek kendimizi boşa çıkarmayı bir marifet saymaya başladık. Elimizden gelen şeyleri ihale etmekten ne zaman vazgeçeceğiz? Bunun için kaç insanımızın heba olması gerekiyor? 

Bir babalar gününde evlatlarını size emanet eden babalara en güzel babalar günü hediyesi olarak evlatlarını zehirleme hediyesi verdiniz. Ne güzel hediye! Helal olsun size! 

Evladı zehirlenen babalar! Babalar gününüz kutlu olsun! 18/06/2017